مناره علی مناره ای مدور و با ارتفاع پنجاه متر است که در اوایل قرن ششم هجری قمری، در نزدیکی مسجد جامع اصفهان بنا گردیده است. این مناره در ابتدا به مسجد دیگری تعلق داشت. در زمان سلجوقیان مسجدی در همین محل (مسجد سلطان سنجر) ساخته شده بود که در سال 929 هجری قمری ویران شد. در زمان شاه اسماعیل اول، مسجد دیگری جایگزبن مسجد ویران شده می شود و به این صورت این مناره به مسجد دیگری تعلق می یابد. مسجد پر آوازه جدید، شهرت خود را وام دار مناره زیبای خویش است. خوش ترکیب ترین مناره مرتفع شهر اصفهان مناره مسجد علی(ع) است. منارهای که با آجر و ملات گچ ساخته شده و با آجر چینی تزیین شده است.
سبک معماری این بنا در مقایسه با دیگر مناره های همزمان نشان میدهد که مربوط به قرن پنجم و ششم قمری است. این سازه از نظر هماهنگی در ابعاد و اندازه ها و نیز از لحاظ آراستگی نمای سردر یکی از شاهکارهای معماری مناره ها محسوب می شود.
در داخل مناره علی، ستون مرکزی قرار دارد که 164 پله حول محور آن شکل گرفته است. مدخل این مناره در درون مسجد و خود مناره در کنار گنبد مسجد امام علی (ع) قرار گرفته است.
مناره علی دارای پنج کتیبه است که سه کتیبه اول از پایین به بالا به خط کوفی با کاشی فیروزه ای بر زمینه آجری با کلمات و عبارات مذهبی تزیین شده است. کتیبه چهارم به خط بنایی گچی بر زمینه شطرنجی در مربعهای بزرگ با شعار مذهبی و زیبایی آراسته شده است. بر کتیبه پنجم به خط بنایی آجری برجسته بر زمینه گچی که هم سطح با بام مسجد علی است، آیه ای از سوره آل عمران آمده است.
مناره و مسجد امام علی (ع) در ضلع جنوب غربی میدان امام علی اصفهان واقع شده اند.